İzlanda’da Konaklama Seçenekleri

İzlanda’da konaklama seçeneklerini ararken dereye hendek atlattığım doğrudur ama İzlanda’da konaklama meselesini çözebildim mi? tartışılır. Bir seyahatin en önemli kalemlerinden biridir nerede uyuyacağın? Genelde Couchsurfing yada Hostel tarzı konaklamayla seyahat ettiğim için ben yine onlara saldırdım ama bu sefer İzlanda’ya fena toslamış olabilirim. Ey İzlanda!!! Beni haketmek için ne yapabilirsin??

Beni instagram hesabımdan takip etmeyi unutmayın. Hikayeler ve öne çıkanlarda çok şey anlatıyorum 😉

İnstagram: Nerdesinbahar

İzlanda’da Couchsurfing Kullanabilir miyim? 

Seyahatlerimde genelde Couchsurfing sitesini kullanıyorum. Couchsurfing’in ne olduğunu bilmeyenler için şurada ki yazım yol gösterebilir. İzlanda’ya gitmeden önce de tabi ki bu yöntemi denedim. İlk gideceğim yer İzlanda’nın başkenti ve en büyük şehri Reykjavik’ti. Ülkenin nüfusu sadece 320bin son sayıma göre ve bunun büyük bir kısmı Reykjavik’te yaşıyor. Diğer şehirler o kadar küçük ki bizim köyler daha büyüktür. Demem o ki başkentten başka yerde CS kullanan insan pek bulamayacaksınız. En ünlü şehirlerden biri olan Vik’te 3 kişi var mesela.

Reykjavik’te oldukça fazla CS hostu bulunuyor. Profillerine girdiğimde daha önce başka ülkelerde görmediğim biyografiler okudum. Aşağı yukarı ortak özellik onların evinde kalmayı haketme! üzerineydi. Benim için ne yapabilirsin? Benim evimde konaklamayı haketmek için ne yapabilirsin? Bana hediye getirebilirsin. Bana vegan yemek yapabilirsin! gibi profil açıklamaları okuyacaksınız. Hemen hemen hepsine mesaj atmışımdır. Bir kısmı cevap vermezken geri kalan kısmın hepsi reddetti. Bir gerekçe gösteren sadece bir kişi oldu. Hepsi bana Good Luck!! dedi ve İzlanda’da CS kullanmanın bizim gibi ülkelerden gelenler için hayal olduğunu deneyimlemiş oldum. Birkaç kişi İzlanda’nın çok pahalı bir ülke olduğunu yazmış. Bunu bilmeme ihtimalim var mıdır sizce?  Yardım etmek yerine gelme demiş kısaca. 

Cs’de ki evlere baktığımda 20 metrekare, 30 metrekare gibi açıklamalar gördüm. Bizim bir odamız gibi bir alanda komple hayatlarını geçiriyorlar. Yüksek bina yok gibi bir şey. Genelde fırtınadan ve zor hava şartlarından evler alçak ve küçük. Çatılar metal. Öyle bir evde kalmak düşüncesi de insana “yahu ben nerede yatacağım?” dedirtiyor.

Güncelleme:

Aradan geçen yedi aydan sonra tekrar CS mesajlarına baktığımda, aslında bir host bulabildiğimi farkettim. Koşuşturmadan mesajı yarıya kadar okumuşum. Mesaj attığım Paul, verdiğim linkten bloguma bakmış ve gerçek bir gezgin olduğuma karar verip beni kabul etmiş ama ben görememişim. Başarmışım yani. Türkiye’den İzlanda’da host bulabilen tek kişi olabilirim bu gelişmeyle. Vazgeçmeyin yani… Geç de olsa Paul’e mesaj atıp teşekkür ettim ve Türkiye’ye davet ettim. Dünya böyle daha güzel benim için.

Ok Bahar, i am not shure about when i’ll be back at Reykjavik and ready to host ( maybe i’ll spent few days alone after my sister leaving Iceland the 30 August) , so i might be able to host you few days, like 4 until 6 September!

I have seen your travel blog and i see you are a thrue traveller, so i give it a go!

İzlanda’da Hostel Kullanabilir miyim?

CS ile konaklama mümkün olmayınca hostellere bakmaya başladım. Hostel fiyatları 20 Euro’dan başlıyor 50-70 tırmanıyor. 20 Euroya bir hostelde rezervasyon yaptırdım ama gidemedim. Neden derseniz İzlanda yolunun Ukrayna ayağında hostele ödeme yaptığım kredi kartımı unuttum. Bu ülkelerde kredi kartınızı kendiniz makinaya sokup şifreyi girip kendiniz geri alıyorsunuz. Uyku sersemi olan ben ödemeyi yapıp alacaklarımı alıp çıkmışım. Kartı kaybettiğimi ertesi sabah Polonya’da farkettim ve kapattırdım.

Hostel sahibi bana bir şifre göndermiş. Genelde böyle yapıyorlarmış. Ülke de suç oranı sıfır gibi birşey. Cezaevlerinin yarısı boş. Herşey güven üstüne kurulu. Ben zamanı gelince o şifreyle girecektim hostele. Eğer herşey yolunda gitseydi. Keflavik havaalanına indiğimde hostel sahibine mail attım. Eğer ödemeyi çekebildiyse gidecektim ama bana ertesi gün saat 10 civarı geri döndü ve attığı mailde benim sorduğum soruyla alakalı birşeyde yoktu. Ben zaten geceyi havaalanının tahta bankları üstünde geçirmiştim. Siz dikkatli olup kredi kartınızı kaybetmezseniz 20 euroya hostelde kalabilirsiniz. Airbnb’den ev kiralayan arkadaşlarım da var. Eğer kalacağınız yer sabit olursa o da güzel bir tercih olabilir. Biz tüm ülkeyi gezeceğimiz için bu yöntem bize uygun değildi.

İzlanda’nın Campingleri

İzlanda’yı gezmeye gelen biz fakirler camping alanlarını dolduruyoruz. Parası olan otele yada hostele gidiyor. Daha çok olanı karavan yada ev kiralıyor. Campingler ağzına kadar insan dolu. Açıkçası o soğukta ve yağmurda çadır açıp kamp yapmaktansa arabada yatmak daha konforluydu bence. Campinglerde pek ucuz değil. Egilstađır’de bir kampingin hosteline yer sorduk. Kişi başı 2000 ISK dedi. İki kişi 4000 ISK. Deli para.

Vik’de girdiğimiz bir kamp alanında, yemekhane bölümünde insanlar masaların üstüne kamp tüplerini koymuş yemek pişiriyordu. Çoluk, çocuk oturacak yer yoktu. Mutfak kısmında pek kap kacak yoktu. Oteller, hosteller öyle pahalı ki insanların başka şansı yok. Araç üstü çadırlar var ama onlarla da istediğiniz yerde kalamıyorsunuz. Yine campinge girmeniz gerekiyor.

Yol boyunca devamlı camping tabelaları oluyor. Bulmanız çok zor değil. Zaten kamp alanları iki ay falan açık oluyormuş. Tabelalarda öyle yazıyordu. Geri kalan zamanlarda bir görevli bulabilmek zor oluyormuş. Kullanıyorsunuz ve parayı bırakıyorsunuz. O soğukta kamp yapmak da cesaret işi. 

İzlanda’da Dört Ayak Üstüne Düşmek

Couchsurfing işe yaramadı ama daha mükemmeliyle karşılaştık. Havaalanında tanıştığımız, 7 yıl Türkiye’de yaşamış Türk aşığı Litvanyalı İnga bizi evine davet etti. Şaka mıydı bu? Onca zaman İzlanda’da kalacak yer aramıştım ve şimdi böylesini bulmuştuk. İlk iki gece İnga’nın misafiri olduk. Birlikte yanımda götürdüğüm tarhana çorbasını pişirdik. Üstüne “Türk kahvesi içer misiniz?” dedi. İnga bizden olmuş artık. Dönerken de misafir etti bizi. Hatta yoldayken bize çamaşırlarımızı yıkayabileceğimiz bir yer buldu. Son gece bize şükür meditasyonu yaptırdı. “Evime gelip Türklerin sıcaklığını ve enerjisini getirdiniz” dedi. Gözlerim doldu. İçime içime aktı gözyaşlarım. Türk kahvesine bayılıyor ve sırf onu alabilmek için uçuşlarını İstanbul aktarmalı yapıyor. Darbeden sonra içi kan ağlayarak Türkiye’yi terketmek zorunda kalmış pek çok yabancı gibi.

İzlanda’da kaldığım 15 günde sadece 4 gün haricinde arabada yattım. Ya bir villada ya arabada. İkisinin ortası yok. Genelde her gittiğimiz şehirde konaklama yapılmaz tabelalarını karanlıkta görmeyip tam altında uyuduk. Hatta Hofsos’ta tam karavan kampingin önünde uyumuşuz. Kimse gelip rahatsız etmedi ama. Bu tabelalarda arabada uyunmaz, karavanla kalınmaz ibareleri var. Genelde gecelemek için benzin istasyonlarını tercih ettik. Hem tuvaletini kullanmak, hem de powerbank, telefon gibi cihazlarımızı şarj etmek için… Olis benzinliklerinde ücretsiz wifi var. Herhangi bir şifresi bulunmuyor. Bir masaya oturup herhangi bir şey yemeden telefonunuzu şarj edip internetini kullanabiliyorsunuz. N1 benzin istasyonlarında da şifresiz wi-fi var. Sıcak sulu tuvaletlerine yerleşip yaşayabilirdim. Öyle kocaman, öyle konforlu… Ama öyle ama böyle tam 15 günlük İzlanda macerasında sıfır konaklama maliyetiyle tarihe geçmiş olabiliriz.

• İzlanda’ya ekonomik yoldan gidebilmenin yollarını merak ediyorsanız buraya tıklayın. 
• Keflavik Havaalanı’nda sizi ne bekliyor. Okumak için buraya tıklayın.
• İzlanda’da araç kiralamayı nasıl yapacaksınız? Detayları okumak için buraya tıklayın.
• Yollar nasıl, hız sınırı ne öğrenmek için şuraya tıklayın. 
• İzlanda’da yeme içme rehberi için buraya tıklayın.
• İzlanda’da hayatta kalmak için de mutlaka şuraya tıklayın.

Beni sosyal medya hesaplarımdan takip etmeyi unutmayın. Daha çok fotoğraf ve hap bilgiler için;

• İnstagram: nerdesinbahar
• Facebook: nerdesinbahar 

Bahar Gündoğdu

2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017  yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?

Paylaşmak güzeldir!