Perşembe Yaylası Bildiğiniz Yaylalardan Çok Farklı

Perşembe Yaylası Ordu’nun Aybastı İlçesinde bulunuyor. 1991 yılında Bakanlar Kurulu kararıyla Turizm Merkezi ilan edilen Perşembe Yaylası, Aybastı ilçesine 17 km uzaklıkta bulunuyor. Perşembe Yaylası ismini perşembe günleri kurulan pazarından almış. Perşembe Yaylası’nın menderesleri de ülkemizde tekmiş. Gerçekten başka yerde rastlamadım ben. 

Beni instagram hesabımdan takip etmeyi unutmayın. Hikayeler ve öne çıkanlarda çok şey anlatıyorum 😉

İnstagram: Nerdesinbahar

Perşembe Yaylası’na Nasıl Gidilir?

Ordu deniz seviyesinde, Aybastı 750 metre rakımda ve Perşembe Yaylası 1500 metrelik rakımıyla Canik Dağları’nın en yüksek yeri konumunda bulunuyormuş. Perşembe’den çıktıktan sonra Aybastı tabelalarını takip etmelisiniz. Aşağı yukarı 80 km gibi tırmandık. Aybastı’ya vardık. Aybastı’dan sonra  17 km daha gittik.

Perşembe Yaylası‘nın yolunun büyük kısmı asfalt, kalanı stabilize bozuk yollar. Zaten bu yolculuğumuzda ki aştığımız kilometrelerin çoğu böyle bozuk toprak delik deşik yollar. “Canik Dağları’nın kalbine hoşgeldiniz” yazan bir tabeladan geçtik. Evlerin olduğu bir yerleşim yerinden geçtik. En sonunda bir tur otobüsü, özel araçlarında olduğu bir tepede durduk. Navigasyon geldiniz diyordu. Doğru söylemiş. Dışarısı rüzgardan uçuyordu. Üzerimize kalın bir şeyler aradık. Polar, tayt, çorap ne bulduysak giydik. Aylardan ağustos ve biz donuyoruz.

Ve İlk Görüş İlk Aşk, Karşınızda Perşembe Yaylası

Gökyüzünde ki pamuk pamuk bulutlar, kıvrım kıvrım menderesler, inanılmaz güzel bir yeşil, bu nasıl bir güzellik. Masal gibiydi.  Bilgisayarlarda kullandığımız masaüstü resimleri gibiydi. Aylardan ağustos, burada bir bahar havası, aynı bizim kafalar gibi. Aybastı Yaylanın fotoğraflarını ilk gördüğümde mutlaka gitmeliyiz demiştim. Sonrasında araya zaman girince gördüğüm fotoğrafı unutmuşum. Yaylaya gidiyorduk işte.

Dumanlı dağlar, sislerin içinde evler falan görecektik. Yaylalar genelde hep böyle değil mi? Başka ne olabilirdi? Sonra Perşembe Yaylası bize kocaman bir süpriz yaptı. Açık ara önde ki şu ana kadar gördüğüm en değişik Karadeniz Yaylası burası. Kesin ve net.

Deli bir rüzgarda uçtuk ve de donduk önce. Giydiklerimiz yetmedi daha da kat kat giyindik. Arabayı parkettiğimiz o tepe Karga Tepesi‘ymiş. Aşağılara yürüdük sonra. Mendereslerin yanına inmeden, o suda ki enerjiyi bedenime depolamadan gidemezdim. Teletabi’lerin köyü burası olmalı. İnsanın bol zamanı olacak ve burada en az bir gece kamp yapacak. Perşembe Yaylası tesise ihtiyaç duymayan karavan kampları içinde çok uygun.

Perşembe Yaylası Şenlikleri

Perşembe Yaylası‘nda ki yerleşim çok eski zamanlara dayanıyormuş. Evliya Çelebi kitabında burada yapılan şenlikleri yazmış mesela. Her yıl temmuz ayında bu şenlikler hala devam ediyormuş. Evliya Çelebi’den günümüze gelen şenlikleri aklınız alıyor mu? Şenliklerde çeşitli yarışmalar, konserler, güreş müsabakaları hatta at yarışları düzenleniyormuş. 

Perşembe Yaylası Yağlı Güreş şenlikleri, katılım ve izleyici olarak ülkemizin en aktif güreşlerinden biridir. Edirne Kırkpınar Yağlı Güreşleri’ne katılan birçok güreşçi, Perşembe Yaylası Yağlı güreşleri’ne de katılmaktadır.

Perşembe Yaylası Off Road yarışları varmış. Birçok Off Road kulübü, her sene yaylada gerçekleştirilen geleneksel etkinliklere katılıyormuş. Daha önce duymamış olmam benim cahilliğim olsun. 

Biz Karga Tepesi‘nden aşağılara yürüyüp menderesin soğuk sularına elimizi ayağımızı soktuk. Temiz havasını içimize çektik. Muhteşem manzarasında onlarca fotoğraf çektik. Yemyeşil çimenlerine yatıp şöyle bir dinlendik ve hiç istemeyerek ayrıldık. Aklımız da gönlümüzde burada kaldı. Aklıma not ediyorum ki; buraya mutlaka gelip o mendereslerin arasında bir kamp yapıcam, yıldızların altında uyuyacam.

Beni instagram hesabımdan takip etmeyi unutmayın. İnstagram: Nerdesinbahar

Bahar Gündoğdu

2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017  yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?

Paylaşmak güzeldir!