Nüzhetiye Şelalesi Nerede? Nasıl Gidilir?

İstanbul’a yakın şelaleler arasında Gölcük’teki Nüzhetiye Şelalesi en başta gelir sanırım. Nüzhetiye Şelalesi’nin fotoğraflarını gördüğümde gitmek için müthiş bir istek duyuyorum. Yemyeşil, sanki Türkiye değilde Güney Amerika fotoğrafları gibi. Kocaeli gezilecek yerler, Kocaeli görülecek yerler diye baktığınızda üst sıralarda adını göreceksiniz zaten. En son Damla reklamlarında seyrettiğim Nüzhetiye Şelalesi yürüyüş parkurunu yazma zamanı geldi de geçti bile. O zaman başıma türlü işler açan benim için kolay ama beni yiyip yutan Nüzhetiye Şelalesi macerama başlayayım. 

Beni İnstagram’dan takip etmek için buraya tıklayabilirsiniz.

Nüzhetiye Şelalesi Nerede?

Nüzhetiye Şelalesi adını duyduğumda internete girip bakıyorum. Nüzhetiye Şelalesi nerede? Nüzhetiye Şelalesi Kocaeli’nin Gölcük ilçesinin Nüzhetiye Köyü’nde bulunuyor. Doğu Karadeniz ve Kafkasya’dan göçen Gürcülerin yaşadığı bir orman köyü burası. Samanlı Dağları’nda bulunan Nüzhetiye Köyü’ne 5 km ötede bulunan köyün adını almış Nüzhetiye Şelalesi. Kısa ama zor bir yürüyüş parkuru. Son zamanlarda yürüyüş gruplarının tercihleri arasında bulunan Nüzhetiye Şelalesi görselliğiyle kendine aşık ediyor. Fotoğrafçıların da gözdesi.

Nüzhetiye Şelalesi’ne Nasıl Gidilir? Nüzhetiye Şelalesi Ulaşım

Nüzhetiye Şelalesi ulaşım işini nasıl yapalım? diye düşündüğümüzde birkaç yol bulabiliriz kendimize. Kendi aracımızla gideceksek eğer, navigasyon hatasız götürüyor. İstanbul – Yalova D-100 yolunda Yalova istikametine doğru ilerleyip sağda bulunan Ford Otosan sapağından veya biraz ilerideki Bahçecik sapağından sapıp Nüzhetiye tabelaları takip edilerek de köye ulaşabilirsiniz. Birileriyle karşılaşırsanız Nüzhetiye Şelalesi’ne nasıl gidilir? diye sorsarsanız gösterirler zaten. İzmit merkeze 19 km mesafede olan köye, İzmit’ten yarım saatte, İstanbul’dan ise yaklaşık 1,5  saatte ulaşabilirsiniz.

Bir diğer yöntemde Nüzhetiye Şelalesi’ne giden fotoğrafçı grupları yada trekking gruplarıyla gitmek. Bende Boytrek Trekking Grubu‘yla gidiyorum. Trekking grupları sabah erkenden belli noktalardan sizi alıyorlar. Sizde uyuyarak yada sohbet ederek gidiyorsunuz. Ücretleri de çok yüksek olmuyor. Ben Mecidiyeköy’den biniyorum. 

Nüzhetiye Şelalesi’ne Ne Zaman Gidilir?

Nüzhetiye Şelalesi’ne Ne Zaman Gidilir? Bu tamamen size kalmış birşey. Eğer sulara gireyim diyorsanız sıcak yaz aylarını tercih debilirsiniz. Buraya ilkbaharda ve sonbaharda yürüyüşler çok güzel olur. Hatta kışın bile eğer sular çok yükselmezse yürüyüş harika olabilir.

Nüzhetiye Şelalesi Trekking Parkuru

Sabah saatlerinde Nüzhetiye Köyü’ne varıyoruz. Sulara girmek için hazırım. Yürüyüşümüz köyden başlıyor bizim. Köyden çıktıktan sonra toprak yollara sapıyoruz. Sonra çalı çırpıları aralayıp aradan aşağılara inmeye çalışıyoruz. Rehberimiz yanında ip getirmiş Allah’tan. İlk defa yürüyüşe gelmiş insanlar var. Onlar tur gibi düşünmüş. Araçla şelalenin oraya kadar gideceğini ve iki adım yürüyeceğini sanmış ama biz en zor yoldan gidiyoruz.

Ben de şort var ama daha uzun paçalı birşeyler giymek lazım. Dallar çok çiziyor insanın bacaklarını. Isırgan otları da cabası. Sık ormanın içinden kah iniyoruz, kah çıkıyoruz ve Nüzhetiye Şelalesi’nin tepesine çıkıyoruz. Bir dere akıyor buradan ve çok dik bir kayadan dökülüyor. Bu da şelaleyi oluşturuyor. Bu yol ilk defa trekkinge katılacaklar için zor bir parkur. Hem orman içinden ipli inişler yapılıyor. Hem de daha sonrasında dere yürüyüşü yapılıyor. Bizim içinde orta-zor denmiş ama bana zor gelmedi.

Ben ilk defa yürüyecek olsam arabamı Nüzhetiye Köyü Alabalık tesislerine parkederim. Yürüyüşe de buradan başlarım. Yürüyüşünüz nispeten daha kolay olur. Dere yukarı yürümeniz yeterli. Yol sizi Nüzhetiye Şelalesi’ne götürecek zaten. 4 km’lik bu yolu yürürsünüz. Bizim yürüdüğümüz nereden baksanız 9 km vardı. Normal bir yoldan da yürümedik üstelik.

Nüzhetiye Şelalesi Trekking, Ne Giyilir?

Yürüyüşe başladığımızda katılımcıların bazılarında AVM’ye gider bir hal sezinledim. Bence olayın farkında değillerdi. Böyle dere yürüyüşlerinde ıslanmamanız ve kirlenmemeniz imkansız. O sebeple ben yanımda botlarımı getirmiştim. Suya girebileceğim kolay kuruyan bir şort tişört de vardı üstümde. Tabiki içinde bikini. Yani;

• Altı kaymayan, suya girebileceğiniz, bileği saran bir bot
• Baton
• Bikini, şort
• Kolay kuruyan şort-tişört. (Eğer bizim gittiğimiz gibi ormandan geçecekseniz kollarınızı ve bacaklarınızı örtecek birşeyler giyin)
• İçine suyunuzu koyabileceğiniz bir sırt çantası. (Keşke su geçirmez olsaymış)
• Su geçirmez telefon kılıfı (keşke alsaymışım)
• Atıştırmalık, su
• Yedek ayakkabı yada sandalet (bunu araçta bırakmalısınız)
• Yedek kuru kıyafet (bunu araçta bırakmalısınız)
• Havlu

Eğer yola böyle başlarsanız suya girmekten çekinmezsiniz. Botunuzla girin suya. Kurur. Sizden kıymetli değil ya.  Dereye girmek zorunda kaldığınızda suyun içindeki taşlara dikkatli basmalısınız. Olaki basamadınız, bilekli bot bileğinizin burkulmasına engel olacaktır. Taşlar oldukça kaygan. Elinizde baton yoksa ormandan bulduğunuz sopaları kullanın. Ben baton taşımam pek. O ağaç dalları dönüşte benimle eve kadar gelir. Bazen öyle belediye otobüse binip eve dönüyorum. Çok komik oluyor.

Nüzhetiye Şelalesi

Nüzhetiye Şelalesi’nin döküldüğü üst kısımdaki kayalar çok kayıyor. Dikkat edin. Ben biraz gitmeyi denedim ama tutuna tutuna geri geldim. Riske girmeyin. Şelalenin tepesinden ormana giriyoruz ve dere kenarına inmeye başlıyoruz Bir müddet sonra da suya kavuşuyoruz. Yürüyüş arkadaşlarımın hiç birini tanımıyorum. Çoğu taştan taşa atlıyor. Suya girmemek için oldukça direniyor. Bu benim için çok şaşırtıcı çünkü ben suya girmeye geldim. Diyorum “Gir suya. O negatif iyonları al vücuduna”. Bir tanesi beyaz tişört giymiş. Dala takılıp da üstü yeşil olunca “leke oldu” diyor. “Temiz kalmayı mı düşünüyordun” deyip gülüyorum. İlk gördüğüm gölete de atlayınca adım Dağlar Kızı Reyhan‘a çıkıyor. Benim bu hallerim onların da rahatlamasını sağlıyor ve başlıyor eğlence.

Aslında çok zor bir yürüyüş rotası değil dere kısmı. Çoğu yerde yandaki patika yollardan yürüyorsunuz. Bazı yerlerde iple çıkış yapıyorsunuz. Burada arkadaşların biraz yardıma ihtiyacı oluyor. Bu gayet doğal. En sonunda güle oynaya şelalenin sesini duyuyoruz. Arıların suya koştuğu gibiyiz. Beni bile sollayıp geçenler oluyor.

Nüzhetiye Şelalesi’nin döküldüğü yere bir koridor gibi yerden geçiliyor ve tam döküldüğü yer güneş almıyor. Su gerçekten buz gibi. Aylardan Haziran sonu ama insan gerçekten donuyor. O “ay kirlendim” diyen de, “suya girmem” diyende, herkes ama herkes suyun içinde. Üstleri başlarıyla dalıyorlar şelaleye. Öyle güzelki neden dalmayacaksın. Sırayla fotoğraf çekiyoruz. Üşüyen kenara geçiyor. Isınıyor. Hadi bir daha. Bizim gruptan başka birkaç kişi var sadece. Yani kalabalık değil. Bu çok güzel birşey çünkü şelalenin döküldüğü yer çok büyük değil. Bizde yeterince kalabalığız.

Ne kadar kaldık bilmiyorum ama en sonunda arkadaşlar birer birer gitmeye başlıyor. En sona rehber arkadaş ve ben kalıyorum. Gitmek benim için çok zor geliyor. Dönüşe geçtiğimde dönüp dönüp manzaranın güzelliğini serediyorum. Alınmadık negatif iyon kalmadı sanırım. (Negatif iyonlar, insanların az olduğu bu tarz yerlerde çokça bulunur. İnsanı iyileştiren negatif iyonlar vücutta doping etkisi yapar. Doğadan bu kadar mutlu ve sağlıklı dönmemizin sebebi budur.)

Nazar mı? Kör Talih mi?

Dönüşe geçtiğimizde geldiğiniz yolu geri yürüyorsunuz. Başka çıkış yok. İple tırmandığımız yerlerden iple iniş yapmamız gerekiyor. Telefonumu rehberimize vermiştim. Su geçirmez kılıfım yoktu. Emniyete almıştım güya ama tam da burada geri alıyorum. Artık geriye birşey kalmadı. Fotoğraf çekerim diye düşünüyorum. Geri geri iple inişi yaptıktan sonra sağ ayağımı toprağa basıyorum. Sol ayağımı da suya ama o su kuyu gibi derinmiş! Kim bilebilir? Kafa üstü suya düşüyorum. Telefonumda cebimde. Bu gibi durumlar en tecrübelinin başına gelir nedense. Acemiye birşey olmaz. Amatör ruhumu hiç kaybetmem oysaki ama ne diyelim? Nazar mı?

O suyun içinde bir kazık vs birşey olmaması büyük şans ama telefon gidiyor tabi. Zaten bu zavallı telefon ne sulu badireler atlattı. Kılıfsız komple kanyon geçti. Su alıp kapandı. İki gün suyun içinde telefon tamircisine gidebilmeyi bekledi ve o tamirci o telefonu yaptı! Yanında çalışan çocuk “boşver uğraşma abi” demiş ama o telefonu yaptı ve fotoğraflarımı kurtardı. Kahramanım olur kendisi. O yazıma şuradan ulaşabilirsiniz. Telefon tamircimin telefonunu isteyen olursa yoruma yazsın. Mail atabilirim. (Bu seferde yaptı ama ben yeni bir telefon aldım. )

Tüm gün öyle güzel fotoğraflar çekiyoruz ki telefonumun ekran fotoğrafı oluyor. Her baktığımda suya düşen telefonumu hatırlatsa da…

Nüzhetiye Köyü Alabalık Tesisleri

Telefon elimde yürüyerek Nüzhetiye Köyü Alabalık tesislerine varıyoruz. Aracımız burada bekliyor bizi. Üstümüzü değiştirip kuru kıyafetlere kavuşuyoruz ve ben doğru işletmenin içinde telefonumu canlandırma yöntemleri deniyorum. Böyle durumda suya koymam gerektiğini unutup kurutmaya çalışıyorum. Tamircimin yapacağından emin olduğumdan da çok endişeli değilim. Zaten son zamanlarda artık çok sorun çıkarmaya başlamıştı. Tesistekiler bir ara kurutmak için fırına falan soktu galiba telefonu! Ben o sırada oturup çay kahve içerek sohbet ediyordum.

Nüzhetiye Köyü Alabalık Tesisleri’nde alabalık yiyebileceğiniz gibi kahvaltı da edebilirsiniz. Biz çok acıkmamıştık. Sadece çay kahve içtik.

Nüzhetiye Şelalesi Kamp

Biz günübirlik gittik ama burada kamp harika olur bence. Köyden çıktıktan sonra ormanlık alanda kamp alanları mevcut. Dere boyunca da kamp yapabileceğiniz yerler bulabilirsiniz. Nüzhetiye Şelalesi’nin döküldüğü yerde kamp mümkün değil. Köyden alışveriş yapabilirsiniz. Dere kenarında kamp yapsanız bile içme suyunuzu yanınızda getirmelisiniz. Turların başlangıç noktasında Gölcük Şelale Alabalık tesisinden faydalanmak isteyenler onun civarında kamp yapabilir. Hemen çadırlarınızı kurmayın. İlk önce keşif yapın çok güzel kamp alanları bulacaksınız.

• Trekking parkurları var
• Dere kenarında kamp kurabileceğiniz alanlar var
• Çevrede ateş için odun vs. bulmak imkanı var
• Çeşme YOK
• Nüzhetiye Köyü Alabalık Çiftliği’nde yiyecek – içecek var
• Otel – pansiyon YOK
• WC YOK
• Fotoğraf çekmek için çok uygun

Nüzhetiye Şelalesi’nde  piknik ve kahvaltı da yapabilirsiniz ama suyun döküldüğü yerde değil. Bunu tekrar söylüyorum. Şelalenin döküldüğü yer dar ve gölcük oluşturuyor. Yakınında ki orman bunun için çok uygun. 

Sabah 9 gibi başladığımız yürüyüşümüz öğlen iki gibi bitiyor. İlk defa yürüyenler bitik vaziyette. Ben daha yorulmadım bile. Hiç bir yürüyüşüm bu kadar erken bitmemişti. Erkenden de dönüşe geçiyoruz. 

İstanbula yakın kamp alanları yazıma şuradan ulaşabilirsiniz. 

Beni İnstagram’dan takip etmek için buraya tıklayabilirsiniz.

Eğer daha önce bu yürüyüşü yaptıysanız yada şelaleye gittiyseniz ve yazıya eklememi düşündüğünüz şeyler varsa lütfen yorumlara yazın. Yazıya ekleyeyim. 

Dikkat: Nüzhetiye Şelalesi’ne dere içinden 4 km yer yer suya girilerek yürünüyor. Kaymayan ayakkabılar ve kolay kuruyan elbiseler tercih edin. Yer yer ipli geçişler var. İlk defa trekkinge başlayacaklar bu yolu yürümeyi denememeli.

Bahar Gündoğdu

2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017  yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?

Paylaşmak güzeldir!