Bu sene kış geç gelecek anlaşıldı. Kar görmek için İstanbul’a en yakın rotalara doğru yol almamız gerekiyor. Uludağ bu konuda bize hayli yakın. Uludağ’da kayak yapabilir, karla oynayabilirsiniz. Uludağ biraz pahalı ancak İstanbul’a yakın olmasıyla ulaşmak bir hayli kolay.
Hürriyet Seyahat’te yayımlanan yazımın daha detaylı hali
Beni instagram hesabımdan takip etmeyi unutmayın. Hikayeler ve öne çıkanlarda çok şey anlatıyorum 😉
İnstagram: Nerdesinbahar
Uludağ’a Nasıl Gidilir?
Pendik feribotu kullanıldığında 3 saatte Uludağ’da olabilirsiniz. Osmangazi Köprüsü’nü kullanırsanız bu süre 2 saat sürüyor. Osmangazi köprüsü daha pahalıya maloluyor tabi. Biz feribotu kullanıcaz. Sekiz de ki Pendik feribotunu yakalıyoruz. 51 lira araç ve iki yolcuyla birlikte. 45 dakika da Yalovada’yız. İndikten bir saat sonra da Bursa‘dayız.
Gökçeada‘da ki dalış klübünden arkadaşlarımız bizi bekliyor. Bir Bursa’lı olarak çok iyi kayan Erdal bize eşlik edecek. Biz o kadar iyi değiliz. Güzel eşi Tülay bize harika bir kahvaltı hazırlıyor ve sonra dağ yollarındayız.
Uludağ’a Bireysel ve Turla Gitme Maliyet Karşılaştırması?
Tırmandıkça hala kar görememek bizi biraz endişelendirse de kayacak kar olduğunu biliyoruz. İnternetten Uludağ‘da ki kameraları takip edip durumu izleyebiliyorsunuz. Yukarılara çıktıkça yılın ilk karını görmek insanı gereksiz bir neşeye büründürüyor.
Milli park girişi 10 lira. Burada jandarma arabanıza zincir takmanızı istiyor. Biz daha aşağıda yeni sistem lastik çoraplarından taktık. Gerçekten bu kadar işe yaraması hayret verici bir şey. Takması da kolay. Zincir asfaltta gidemez mesela ama bununla gidebiliyorsunuz. Buzda da kaymıyor. Eğer karlı bölgelere gidecekseniz şiddetle tavsiye ederim.
Dağda oteller bölgesinde araç için park yeri bulmak bir hayli sıkıntılı. Erdal’ın arkadaşları sayesinde bir yer buluyoruz. Kayak kirası 50 lira. Eğer kayak turu düzenleyen gruplarla giderseniz kayak kiraları 20 liralara kadar düşüyor. O turlarla dağa gitmek 75 lira. Araç ikramları mevcut.
Sabah 4’te alıyorlar, en geç saat 5te dönüyorlar. Anlamsız bir şekilde İstanbul’da alındığınız noktalar çok az ve esneklik göstermiyorlar. Benim bir sefer kullandığım Akmerkez, ulaşım bakımından oldukça zor. Yolda evinizin önünden bile geçseniz durmuyorlar, illa ki ana duraklarda indiriyorlar.
Salopet, mont kirası 30 lira, gözlük 15 lira. Her şey bulabilmeniz mümkün. Ben Tülay’ın kayaklarını kullanıyorum. Otellerin kayak odalarında giyinip soyunabilirsiniz. Ben çok iyi kayamadığım ve de gücümün yetmediğinden 4 saatlik skipassj alıyorum. 4 saati 70 lira, tam gün 120, günler uzadıkça indirimli oluyor.
Uludağ anlamsız şekilde çok pahalı. Arap turist akınına uğramış durumda. Hafta içi gitmemize rağmen tüm telesiyejler açılmadığı için müthiş bir yığılma var. Kaymayanlar için yukarı çıkmak 15, inmek 15 toplam 30 lira. Geçen sene Sarıkamış‘ta sınırsız kayış 30 liraydı.
Yılın İlk Kayışı
Yılın ilk kayışında bir hayli ürkek, bir hayli telaşlıyım. Geçen sene sezonu Sarıkamış’ta çok dik bir pistte içimdeki korkuyla bırakmak pek de iyi olmamış anlaşılan. Bir kaç kayıştan sonra alışıyorum. Bunda ısınmak için içtiğimiz viskinin ne kadar yardımı oldu bilmiyorum ama çok eğlendiğimiz bir gerçek.
Eğer dağa alışık değilseniz kesinlikle alkol tüketmemelisiniz. Yüksek irtifa iki damla alkolle karıştığında asla ayılamıyorsunuz. Ben de öyle bir durum söz konusu değil ama arkadaşlardan biri kayak hocasına ve bize çok eğlenceli zamanlar yaşattı. O hoca bizi asla unutmayacak.Arkadaşım hocaya şarkılar mı söyletmedi, o hoca ders saati bitmesine rağmen dönüp dolaşıp arkadaşımı ekstradan ders mi vermedi, giderken çok eğlendim yine gelin diye mi aramadı?
Uludağ Kayak Ders Ücretleri Ne Kadar?
Kayak dersi 190 lira. Bu teke tek ders ücreti ama gruplar halinde olursa bu fiyat düşüyor. Bir saatte sadece temel adımlar öğreniliyor. Birkaç saat ders almazsanız kayamazsınız. Kayak ve özellikle Uludağ çok pahalı. Bir sucuk ekmek 30 lira. Yukarıdaki kartal yuvasında oturup, şöminesinde ısınıp, manzaranın tadını çıkartmak paha biçilemez.
O kadar çok arap var ki. Kaymaya çalıştığınız pistte bile dolaşıyorlar. Hem haftasonu hem haftaiçi giderek her ikisini de deneyimlemiş bir insan olarak kesinlikle pazar günleri dağdan uzak durmanızı tavsiye edebilirim. Saat beşte telesiyejler kapanıyor. Son dakikalarımızı kartal yuvasında ısınıp, dinlenecek şekilde ayarladık ve son kayışa indiğimiz de pist buz tutmuştu.
5’ten sonraya pek kalmamaya bakın ama biz iyi ki kalmışız. Müthiş bir gün batımı eşliğinde iniyoruz aşağı. Yüreğim ağzımda indiğim, müthiş bir ayaz çıktığı, yer yer pisti kaybettiğim gerçeğiyle birlikte o günün batışını kayarken izleyebilmek paha biçilemezdi.
Uludağ Mangal Keyfi
Böyle bir soğuk yok ama biz yine de akşam saati karlar üstünde mangal yapmakta kararlıyız. Yukarı taraflara doğru olan tarafta ateşini yakan, mangal yapanlar oluyor. Biz biraz geç gittiğimizden daha önce yakmış olanların ateşini alıyoruz. Biraz uyanık olduğumuz doğru.Oylat Kaplıcaları’nda ki kasaptan aldığımız sucuklar ve etler gerçekten efsane çıkıyor. O kadar soğuk ki eldivensiz parmaklar bir kaç dakika da donuyor. Mis gibi is, mangal koka koka yola koyuluyoruz artık. Saat 10′ da ki Pendik feribotunu yakalamaya çalışacağız.
- Oylat maceramı da okumak isterseniz tıklayın.
Uludağ ulaşım olarak kolay ve kısa sürede gidilebilen bir yer olmasının dışında aşırı pahalı bir yer. İçtiğiniz sudan yediğiniz sucuk ekmeğe kadar çok pahalı. Mümkünse her şeyinizi yanınıza alıp gidin derim. Zaten mecburen kiralanan kayaklar, alınan skipasslarla ve hele ki kaymayı bilmiyorsanız aldığınız derslerle çok fazla bir harcama yapacaksınız.
Sarıkamış’ta olduğu gibi hafta içi hafta sonu fiyat ayrımı yok. Sezonu kısa olduğu ve her yere yakınlığından dolayı tek fiyat ve gerçekten çok pahalı. Spor yapmak ve güzel bir gün geçirmek için zengin olmak gerekiyor dedirten bir yer. Telesiyejler de kayak yapmayanların daha kalabalık olduğunu göreceksiniz.Sıra beklerken günün yarısı gidiyor zaten. Uludağ’a eğer imkanınız varsa hafta içi gitmenizde fayda var. Turlarla gitmek daha ekonomik bu tarz aktivitelerde. Kalabalık grubun indirimlerimden faydalanabilirsiniz. Kendi aracınızla da özgür olursunuz. Sim sizin
2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017 yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?
