Tebriz ismini tap-riz termal rüzgar kelimesinin zamanla değişmesinden aldığı söylenir. Tebriz tarihine bakacak olursak, Karakoyunlular, Akkoyunlular, Safeviler, Afşarlar, Tebriz Hanlığı, Pehlevi Hanedanı, Azerbaycan Milli Hükümeti, Pehlevi Hanedanı ve en son İran İslam Cumhuriyeti Tebriz’i yönetmiş. Tebriz kuzeyinde Eynali Dağı, güneyinde Sehend Dağı bulunuyor. Mehran Çayı ile Acı Çay’ın birleşimiyle oluşan nehir Tebriz’e hayat veriyor. İran görülecek yerler dediğimizde Tebriz için herkes “orada bir şey yok” diyor. Bence çok şey var. İran gezinizde Tebriz olmazsa bir şeyler eksik kalır. Hadi başlayalım Tarihi İpek Yolu üzerindeki Tebriz’de ne umdum? Ne Buldum?
Beni sosyal medya hesaplarımdan takip etmeyi unutmayın 😉 İnstagram: nerdesinbahar
Urmiye-Tebriz Arası Ulaşım
Tebriz-Urmiye arası ulaşım taksilerle yapılıyor. Otobüs ile değil. Yakın zaten. Eğer arka koltukta 3 kişi gitseydik 8 TL verecektik kişi başı. Biz rahat rahat gidelim dedik 3cü kişiyi de ödüyoruz. 12 TL (2018) veriyoruz. Gel de bu konforu yaşama. Ön koltuk biraz daha pahalı oluyormuş nedense. Otostopa da gerek duymuyoruz. Şimdi Tebriz’de elektrikçi Ahmet abiyi bulmamız gerekiyor. Bize müsaade.
Şimdi size iki şaşkın kadın gezgin hikayesi anlatıcam. Biraz yakına gelin. Önce çıkardığımız rotayı Van’da masanın üstünde unuttuk. Kaldığımız evin anahtarı yoktu bizde. Tüm gerekli telefonlar o rotanın üstündeydi. Bizim için çok acıklı bir durumdu. Sonra Urmiyeh’de alış verişte kendimizi kaybettik ve bir sonraki en bomba olan Tebriz‘de kalacağımız kişi olan Ahmet Abi’nin telefonu olmasına rağmen yok sanıp adrese direkt gitmemiz oldu. Elektrikçi Ahmet abinin dükkanı kapalıydı. Sonra bize Ahmet Abi’yi bulan Özkan yine telefonunu gönderdi. En sonunda arayabildik.
Bir bankanın önünde gelen geçenin seyirleri altında Ahmet abiyi bekledik. Adam geldi. “Simsiyah giyindim. Bilin ne oldu?” dedi. Selda “düğün mü?” diye sevinip ellerini çırptı. Adam “hayır, halam öldü” dedi. Allah’ım ölücem. Ev ağzına kadar taziye için gelen akrabalarla doluymuş. Allah’tan control frig bir insanımda kalacak ikinci bir ev ayarlamıştım yolda gelirken. “Bari akşama kadar gezelim” dedik. Tarihi İpek yolunun üstünde, Batı Azerbaycan’ın başkenti Tebriz’de bizi neler bekliyordu?
1. Azerbaycan Müzesi
Çantalarımızı Ahmet abinin arabasına bıraktık. Bizi Gök Mescid‘e yakın bir yere bıraktı. Azerbaycan Müzesi ünlü Hakani Parkı’nın hemen yanında bulunuyor. Azerbaycan Müzesi’nin 20 Bin Tümen ücreti var (2018). Haftanın her günü açık. Akşam 18:00’de kapanıyor. Eğer tarihe ve arkeolojiye meraklıysanız İran’da gezdiğim müzeler içinde en güzellerinden birisiydi diyebilirim. Kaçırmayın. Kat kat çok özel arkeolojik buluntular göreceksiniz ve neyin fotoğrafını çekeceğinizi şaşıracaksınız. Elimde olsa da hepsini bu yazıya koyabilsem ama mümkün değil tabi.
2. Göy Mescid, Gök Mescid ya da Blue Mosque, Seç Beğen Al
Müzeyi gezdikten sonra başladık Gök Mescidi aramaya ama tabela yok. Navigasyon bizi aynı yerde döndürüp duruyor. Sonra üç kere önünden geçtiğimiz Blue Mosque tabelasını çözdük. Selda sordu “gök ne renk?” Ben dedim “mavi”. İngilizce mavi ne demek derken aranan meşhur tabela bulundu. Herkes Gök Mescid diyor ama tabelada yazan Blue Mosque. Sormadığımız kişi kalmamıştı. Gök Mescid demiştik. Asla anlamıyorlar.
Gök Mescid giriş ücreti 15 bin Tümen.(2018). Sabah açılış 9:00, kapanış 17,30. Oldukça yıpranmış durumda artık ama hala dimdik, hala güzel. Gök Cami’yi Karakoyunlu hükümdarı Cihan Şah yaptırmış. Tamamlanmadan ölünce de Akkoyunlular bitirmiş. Adını da mavi çinilerinden alıyor. Biz ismini bulmaya çalışırken doğru yol izlemişiz yani. Azeri Türkçesi ile Göy Mescid, Uluslararası adı Blue Mosque, Türkçe Gök Mescid ve diğer bir ismi ile Mescid-i Kabud. Nasıl arayacağımızı şaşırdık. Ne bilsin asırlar sonra iki kadın deli gibi arayacak. Hikâye caminin önüne geçti ama naparsın ben de olay bitmiyor. Sıradanlık şanımıza yakışmazdı.
Gittiğinizde caminin duvarlarında göreceğiniz mavi ve turkuaz çinilerle yazılmış yazılarda Ali, Allah, Muhammed yazıyor. Değişik hat üslupları ile yazılmış. Göy Mescid’in girişi 17 metre yüksekliğinde. Altın işlemeli oda Karakoyunlu hükümdarlarının namazgahı, bahçedeki türbe de Cihan Şah Türbesi. İran’da en kıymetli şeylerden biride şairleri. 12ci yy’da yaşamış ünlü Azeri şairi Afzaladdin Bedel Khagani’nin heykeli de bahçede bulunuyor. O kafayla iyi bunları keşfedebildik.
Sonra Cuma Mescid‘i ve Grand Bazaar‘i aramaya başladık. Navigasyon yine bizi kaybetti. Soruyoruz “nasıl gideriz?” diye. Sorduklarımız “cuma bağalı” diyor. Pahalı anlıyoruz. “Olsun biz bir şey almıycaz” diyoruz. Sonra anlıyoruz ki bağalı “kapalı” demek. 🤣 Cuma günleri İran’ın pazar günü ve genelde her yer kapalı. İran’da başı kesik tavuk gibi gezen iki kadın görürseniz bilin ki biziz. İran mı bizi geziyor biz mi İran’ı bilmiyoruz ama çok keyifliyiz.
3. Tebriz Konaklama
Urmiyeh’den Tebriz’e geliş, bir sürü çetrefilli iş, müze cami derken akşamı ediyoruz. Allah’tan Ahmet abi ona verdiğimiz çantalarla geri geliyor. Tüm paramız çantalarla birlikte gitmişti. Ardından bakakalmıştık. Bizdeki güven ve cesaret de değme cahilde yoktur. Ahmet abi bizi kalacağımız eve bırakıyor. Bir İran evinde onlarla birlikte çekirdek çitleyip çay içiyoruz. Evin annesine örü öğretiyoruz. Bir İranlı gibi yerde uyuyoruz.
Eminim Tebriz’de çok güzel oteller vardır. Ben gezginim. Tur acentası değilim. O sebepten yazılarımda otel önerileri gibi Google’da çok rahat bulabileceğiniz bilgiler yerine yol tecrübelerimi okursunuz. Otel için internete girip bakmanız yeterli. İran halkı Türkleri çok seviyor ve müthiş misafirperver. Bunu kaçıramazdım.
4. Kandovan Nasıl Gidilir?
Tebriz’e giderken “Kandovan’a gidin” demişti taksi şoförümüz. Hemen internetten bakmıştık. Bizim Kapadokya gibi gözüküyordu. Kandovan’a gitmek için birilerinin yardımı ile Snap’ten taksi çağırıyoruz. Snapp ne? diyecek olursanız ŞURAYA tıklayıp okumalısınız. Yazımın en başında tavsiye ettiğim yazıyı okumadıysanız hala çok geç değil. Neyse taksiye dönelim. Allah’tan şoför Türkçe biliyor.
Tebriz Kandovan arası 55 km ve 1 saat mesafede. Kandovan’a giden otobüsler Osku’dan kalkıyormuş. Bizim taksi bizi Osku’ya 13 Tümen’e götürecekti. Oradan bir dolmuşa 5 Tümen verecektik kişi başı. Saat başı kalkan taksilermiş bunlar. Mesafeler çok uzaktı. Bekleyecektik habire. Bizim şoför çok tatlı bir adamdı. Sonra nasıl oldu bilmiyorum. Bir pazarlık, bir pazarlık 60 bin Tümen’e Kandovan ve Tebriz’de gitmek istediğimiz yerlere götürmesi için anlaşıyoruz. Sonra kendimizi Kandovan’a giden yolda buluyoruz. Taksi şöförümüz tüm gün bizimle birlikte gezdi. Fotoğraflarımızı çekti. Şehriyarda bize şiirler okudu. Yani 24 liraya (2018) tüm gün taksi tutmuş olduk. Biz iki kişiydik. Kişi başı 12 liraya maloldu. Komik değil mi?
Kandovan’a arabayla girmek için 4 tümen veriyoruz. Yoksa dışarıda park edip yürüyebilirsiniz. Sehend Dağı eteklerinde, Osku Şehri’nde bulunan Kandovan Köyü’nde hala bu kaya oyması mağara evlerde yaşayan birkaç yüz insan var. Çok otantik bir yerleşim yeri. Volkanik bir arazi üzerinde bulunuyor.
Aşağıdaki çoğu evi dükkana dönüştürmüşler. Yukarılardaki evlerde yaşıyorlar. Pimapen falan takmışlar pencerelerine. Kimse fotoğraf çektirmiyor. Hatta kızıyor. Şehrin manzarasını çekerken, uzaklarda bir damın üstünde orada yaşayanları da çekmişim. Adam bağırıyor bana uzaktan “no baby nooo” O zaman farkediyorum onlarda var fotoda. Gülüyoruz. Tüm İran gezimizde ağzımıza dolanan bir kelime oluyor. Kimse fotoğraf çektirmiyor. Turistlerden bıkmışlar sanırım. Çocuklar bile kaçıyor. 700 yıllık Kandovan‘ı rotanıza mutlaka ekleyin. Eğer vaktiniz varsa bir gece kalın. Hediyelik eşyalardan alın. Hatıra olsun.
5. Cuma Mescidi
İran gezimiz çok konforlu geçiyor. Hiç bir ülkeyi böyle taksiyle gezmemiştim. Taksi şoförümüz Said şimdi bizi Tebriz trafiğine geri götürüyor. O trafik benim gözümü çok korkutuyor bir an. “İyiki Said var” diyorum. Bize Cuma Mescid’ini gezdiriyor. Cuma Mescidi Tebriz Çarşısı’na ait yapılardan biriymiş. Meşrutiyet Evi’nin tam karşısında bulunuyor.
İran’da Büyük Selçuklu Dönemi’nden kalan önemli bir tarihi yapı olan Cuma Mescidi, Tebriz’de görülecek yerler arasında mutlaka olmalı. İran’a gittiğinizde göreceksiniz ki İran’daki Cami’lerin içi boylu boyunca uzanmış uyuyan adamlarla dolu. Camileri dinlenmek için kullanıyorlar. Bazı bölümlere uyuyan insanlar yüzünden giremiyorsunuz. Üstünden mi atlıyım dimi? Cuma Mescidi’nin giriş ücreti yok.
6. Tebriz Kapalı Çarşı
Tebriz Kapalı Çarşısı 2010 yılında Unesco Dünya Mirası Listesi’ne alınmış. Tebriz Kapalı Çarşısı dünyanın en büyük Kapalı Çarşı’sı olma özelliği taşıyor. Bizim Kapalı Çarşı’ya benzeyen çarşı tam 7 km uzunluğunda. Bir sürü kolu var. Kaybolmazsanız ne ala. Biz bolca kaybolduk zira. Zamanında Tebriz Tarihi İpek Yolu üzerinde olduğu için bu çarşı çok önemliymiş. Tam 24 tane kervansaray da o hareketli günlerden bize yadigar. Altın ve kuyum kısmı Amir Çarşısı, hacılar bölümü ise Muzafferiye olarak adlandırılıyor. Çarşıda gezerken bolca halı göreceksiniz. Aslında her şey bölüm bölüm ayrılmış. Tablo gibi halılar, muhteşem İran kumaşları beni en çok etkileyen şeyler olmuştu. Kumaş alma işini dönüşe bırakmıştım taşımamak için. Hiç bir şeyi ertelememek gerektiğini, bir şey yapacaksan o an o dakika yapman gerektiğini, sonra diye bir şey olmadığını unutarak hem de. Yazık oldu.
7. Şairler Anıt Mezarı (Makberetüş-Şuera)
İran’da şair deyince akan sular duruyor. Eğer bir şair olacaksan İran’da doğ, orada yaşa. Şairler Anıt Mezarı (Makberetüş-Şuera) İran’da yaşamış sayısız edebiyatçının, şairin ve düşünürün istiratgahı. İçinde şairlerin heykelleri ile öne çıkıyor. Tam 410 şairin kabri var burada. 1072 yılında gömülen Esad Tusi ise buradaki en eski kabir.
Taksi şoförümüz ısrarla bizi ünlü şair Şehriyar‘ın kabrine götürüyor. Asıl adı Muhammed Hüseyin Behzat Tebrizi olan şair Şehriyar ismi ile anılıyor. En ünlü şiiri Heyder Baba. Said bize bu şiiri okuyor. Şehriyar 18 Eylül’de öldüğü için İran’da her sene o gün Milli Şiir Günü ilan edilmiş. Şairler neden İran’da yaşamalı daha iyi anlatabildim sanırım. Şairler Anıt Mezarı giriş ücreti 10 bin Tümen (2018)
Halıya Şehriyar‘ın fotoğrafını işlemişler. Kim bilir neler yaşamış da bu kadar çatılmış kaşlar. Hayatımda gördüğüm en asık suratlı adamın şiirlerini, fotoğraflarını izliyorum duvarlar boyu. Etkilenmemek elde değil. Böyle bir taksi şoförümüz olmasa burayı es geçerdik büyük ihtimal.
Her gün ikindi vakti İran’da yaşayan şanatçılar, şairler, edebiyatçılar buraya gelerek müzikler çalıp şiirler okuyormuş. Biz denk gelemedik. Belki gittiğimiz an Şairler Anıt’ının Mezarı (Makberetüş-Şuera) kısmı de olsa bir tadilatta olmasındandır. Yoksa saat uygundu. Siz kaçırmayın bari.
Son olarak bize çok faydası dokunan taksici Sait’in iletişim numarasını paylaşayım: +98 914 662 42 52 Belki Tebriz’e gittiğinizde size de yardımcı olur.
8. Tebriz Ark Kalesi (Arg-e Tabriz)
Arg-e Tabriz yani Tebriz Ark Kalesi 14 yy‘da İran’da Moğol hakimiyeti kuran İlhanlılar tarafından Taceddin Ali Şah cami olarak yaptırmış. Daha sonra da silah deposu, eğitim merkezi ve en korkuncu da idam cezaları için kullanmışlar. 26 metre yüksekliğinde, 10 metre kalınlığındaki duvarlarıyla Mescid-i Alişah olarak da bilinen Tebriz Ark Kalesi Tebriz’in simgelerinden. Akşam saatlerinde yetişince kapısı kapalı oluyor ve sadece dışarıdan görebiliyoruz.
9. Şah Gölü (El Gölü)
İran’ın geneli kurak ve çöl olduğu için yeşil alanlar, parklar ve su onlar için çok mühim. Karşımıza çıkan iki Tebriz’liden biri Şah Gölü diyor başka bir şey demiyor. Evinde misafir olduğumuz Bahman işten kaçıp yanımıza gelip bizi kolumuzdan tutuğu gibi Şah Gölü‘ne götürüyor. Güzel mi? Evet ama bizim için çok da enteresan bir şey yok. Etrafı çay bahçeleri ile çevrili. İran İslam Devrim’inden sonra Şah Gölü El yani Halk Gölü olarak anılmaya başlanmış. Şah Gölü eski adı ama hala aynı isimle anıyor halk.
Gölün etrafında yürürken uzaklarda bir bina dikkatinizi çekecek. Bu bina Kaçkarlar Hanedanlığı zamanından kalma Kaçkar Sarayı. Şah Gölü şu aralar restoran, çay bahçesi ve park olarak kullanılıyor. İçinde yürüyüş parkurları var. Eskiden Kaçkarlar Hanedanlığı’nın yazlık eviymiş. Bu havuzun derinliği de 12 metreymiş. Yüzmek yasak. Yüzebilen tek canlılar içindeki kırmızı balıklar. Biraz yürüyüş yapıp, bolca fotoğraf çekip göle karşı çaylarımızı içip ayrılıyoruz. Gidilir mi? Gidilir.
10. Kaçar Müzesi- Emir Nizam Evi
Haçar Hanlığı zamanından kalma Emir Nizam Evi 1200 metre karelik bir alana yayılmış durumda. Günümüzde Kaçar Müzesi olarak hizmet veren bina, Kaçar Hanlığı’nın sarayı olarak yapılmış. 1700’lü yıllarda başlayan bina 1800’lü yıllarda tamamlanmış.
11. Behnam Evi
Günümüzde Tebriz Sanat Üniversitesi Mimarlık Fakültesi ve Kentsel Gelişim Fakültesi olarak kullanılan Behnam Evi, yazlık bir saray olarak yapılmış. 3 bin hektara yayılan ev vitraylı pencereleri ve taş işlemeleri ile görülmeye değer.
12. Tebriz Meşrutiyet Evi
Tebriz Meşrutiyet Evi 1868 yılında Hacı Mehdi Koozekonani tarafından yaptırılmış. İran Meşrutiyet Devrimi sırasında devrim yanlılarının buluşma yeri olmuş. 1975 yılında İran’ın kültürel mirası olarak kabul edilmiş. Gelip geçerken gördüğümüz bina turistlerin en çok ilgi gösterdiği yermiş. Bize dışarıdan görmek yetiyor.
13. Tebriz Saat Kulesi
1934 yılında inşa edilen binada Tebriz’in altın anahtarı, eski fotoğrafları ve eski haritaları sergileniyor. Günümüzde yönetim merkezi olan bina bir zamanlar Tebriz Belediye binası olarak hizmet vermiş. Kanatlarını açmış bir kartal gibi düşünülerek yapılan binayı Alman bir mimar tasarlamış. Bana sorarsanız kanat da göremedim, kartalda.
14. Aziz Stephanos Manastırı
9cu yy’dan kalma bu manastır Jolfa sınırında bulunuyor. Şaşıracaksınız belki ama İran’da hatırı sayılır sayıda Hristiyan Ermeni vatandaşlar yaşıyor. Aziz Stephanos Manastırı’da en eski ve korunmuş manastırların başında geliyormuş. Günümüzde hala ibadete açık manastır Aras Nehri’nin oluşturduğu kanyonda bulunuyormuş. 2008’de UNESCO Dünya Mirası Listesi‘ne alınan manastırın kubbesi, taş işlemeli duvarları ve de tahta oymalı kapısı çok güzelmiş. Biz buraya gitmedik. Siz listenize ekleyebilirsiniz.
15. Eynali Dağı
Gitmediğim ve gidemediğim için çok üzüldüğüm yerlerden biridir Eynalı Dağı. Buraya gidişi dönüşe bırakmıştık. Dönüşte nasılsa Tebriz’den geçeriz ve buraya da gideriz demiştik ama görüyorsunuz ki ol mu yor. Benim illa görme isteme sebebim gökkuşağı oluşumlarının olmasıydı. 1800 metre yükseklikteki dağa teleferikle gelebileceğiniz gibi taş merdivenleri tırmanarak da gidebilirsiniz. Asıl kolay yolu asfalt yoldan arabayla gidilebiliyormuş.
Yaygın bir inanışa göre Zerdüştlük dini bu dağın zirvesinde kurulmuş. Aynı zamanda dağın zirvesinde Hz. Ali’nin iki oğluna ait türbe olduğuna inanılıyor. Türbenin adı Un İbn-i Ali ve sadece Cuma günleri açık. Eynali Dağı zirvesinde bir de Şehitler Anıtı yükseliyor. Orada da 7 adet şehit asker kabri var ama kime ait oldukları bilinmiyormuş. Biz ilk başta gitmedik sanıyoruz ama gitmişiz. Komik ama farkında bile değiliz. Meşhur elektrikçi Ahmet abi ve ailesi bizi son gecemizde Tebriz manzarasını gece göstermek için bir dağa çıkardılar. Onlar Aynalı Dağı diyorlardı. Vallahi oraya gittiğimi yazıyı yazarken farkettim. Böyle de gezilmezki ama. Şaka gibi. Notlarıma bakınca farkettim.
Tebriz panoromik manzarası için buraya çıkmalısınız. Gece manzarası muhteşemdi. Eynali Dağı’na 1500 Tümen (0,50 kuruş 2018) vererek dolmuşla da çıkabilirsiniz. Cuma günleri burada toplanıp spor yapıyorlarmış. Cumaları çok kalabalık oluyormuş. Biz Cumartesi günü gitmiştik ve kimsecikler yoktu. Burası bir mesire alanı aynı zamanda. Ahmet abi, kız kardeşi, akrabaları gençler, iki araba çıktık buraya. Yaptırdığımız dönerlerimizi yedik. Gündüz gitmediğim için ve o gökkuşağı oluşumlarını görmediğim için ben gittim saymıyorum. Tebriz’de göremediğim gökkuşağı oluşumlarını bir yıl sonra Kırgızistan’da Skazka Kanyonu’nda görüyorum. O yazıma ve fotoğraflarına ŞURADAN ulaşabilirsiniz.
Tebriz Nerede?
Tebriz Doğu Azerbaycan eyaletinin başkenti, Kuruçay, Eynali ve Sehend Dağları arasında bulunuyor. İran’ın kuzeyinde yer alır.
Tebriz Nasıl Gidilir?
Yazımın başında Tebriz’e nasıl gittiğimi anlattım. Ben Urmiyeh’den Tebriz’e geçtim. Peki siz nasıl gideceksiniz? Tebriz yol tarifini hiç Corona yokmuş gibi, her şey normalmiş gibi anlatacağım. Sonuçta Corona geçici bir şey. Yani umarım. İlk önce Tebriz’e direkt uçuşların olduğunu söylemekle başlayayım. Bu en kolay seçenek. Bir başka seçenek bizim yaptığımız gibi önce Van’a uçakla gelip sınırı karadan geçmek. Van’dan Tebriz’e direkt otobüsler bulunuyor. Van’dan Tebriz’e trenle de seyahat edilebiliyormuş. Bu yazının yazıldığı dönem İran’a sadece havayolu ile ulaşım sağlanıyor. Şartlar değiştikçe yazı kendisini güncelleyecektir.
2021 Covid şartlarını okumak için BURAYA tıklamalısınız.
Tebriz Ne Zaman Gidilir?
Tebriz’e bahar aylarında gitmek mantıklı olur. Yaz aylarında yüksek sıcaklık, kış aylarında keskin soğuk keyifli gezmenizi engeller. Ben Ekim ayında gittim. Hava çok güzeldi.
Tebriz Kaç Günde Gezilir?
Tebriz için iki gün yeterlidir. Biz Kandovan dahil 1,5 günde gezdik ama zamanınız varda bir gece Kandovan’da kalmalı organize edebilirsiniz.
Tebriz Dili Nedir?
Doğu Azerbaycan eyaleti Tebriz, dolayısı ile ana dil Farsça ama Azeri Türkçesi konuşulması çok yaygın.
Eynali Dağı’nda dolanıp Tebriz gece manzarasına bakarken bizim aklımızda hep Tahran’a kalkacak otobüsümüzdeydi. İki laftan biri “otobüsü kaçırmayız değil mi?” oluyordu. Onlar rahattı ama otobüse giderken sanırım arabanın tekerlekleri yere değmedi. Otobüsü son dakika yakaladık. Çok güzel anılar biriktirdik. Yeni insanlar tanıdık. Burada da Tebriz maceramız bitti. Şimdi söyleyin bana Tebriz’de bir şey var mıymış? Yok muymuş?
İnstagram hesabımdan hala takip etmediniz mi? 😉 nerdesinbahar
Diğer İran Yazılarım
- İran’a Gitmeden Önce Bilmeniz Gerekenler
- Keşm Adası’nın Gizemli Dünyası
- İran’da Kadın olmak, İran Kadınları
- İran Görülecek Yerler, Yıkın Ön Yargılarınızı
- Tahran Hakkında Bilgi, Tahran Görülecek Yerler
- Kaşan (Kashan) Görülecek Yerler, Bir Doğu Masalı
- Yazd Görülecek Yerler, O Bir Kum Fırtınası
2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017 yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?
