Seneler önce Bursalı arkadaşlarım Sansarak Kanyonu’na gittiler. Sansarak Kanyonu o günden bu güne hep gitmek istediğim ama bir türlü denk düşüremediğim bir yer oldu. . İznik’e bağlı olan Sansarak köyünde ki kanyon 7 km’lik zorlu parkuruyla en zorlu dağ yürüyüşü alanlarından biri. İznik’e 17 km mesafede ki 500 yıllık Osmanlı köyü Sansarak kerpiçten yapılmış evleri ve daracık yollarıyla pek çok dizi ve filme de mekan olmuş. Deniz seviyesinden bin metre yukarıda ki Sansarak Kanyonu’nda neler yapmışız okumak ister misiniz?
Beni instagram hesabımdan takip etmeyi unutmayın. Hikayeler ve öne çıkanlarda çok şey anlatıyorum 😉
İnstagram: Nerdesinbahar
55 günlük yolculuğumun son gününde adım adım İstanbul’a yaklaşırken, Bozüyük tabelasını kaçırmamla Bursa’da ki arkadaşımda mola vermeye karar veriyorum. Saat bir hayli geç olmuş, ben de oldukça yorgunum zaten. Bursa’da bir gece mola vermişken ertesi gün Sansarak Kanyonu‘na gitmeye karar veriyorum.
Sabah erkenden kalkıp daha önce Sansarak Kanyonu‘na giden İnegöllü arkadaşım Mesut’u arıyorum. Amacım Sansarak Kanyonu‘na nasıl gideceğimi öğrenmek. Mesut İznik’ten gidileceğini, tepelere tırmanmam gerektiğini anlatıyor. Diyor ki “Sana bir rehber şart. Orada kaybolursun.” Ondan telefon beklememi söylüyor.
Ben de Bursa’daki arkadaşımın evinde kahvaltı ediyorum. Kedileriyle oynuyorum. Arkadaşım işe gitmiş. Beklenen telefon çabuk geliyor. Bana sabit ev telefonunu ve cep telefonunu veriyor. Köyde cep telefonu her yerde çekmiyormuş. Mesut benden önce arayıp konuşmuş. Gerekli bilgileri vermiş. Ben de sabit numaradan arayıp Şaban amcayla konuşuyorum. Saat 1 gibi sözleşiyoruz. Son dakika bile gidebilirsiniz diye anlatıyorum tüm bunları. Yeter ki isteyin. Günlerden cuma. Cuma namazına gideceğinden, daha erken gelirsem köy kahvesinde onu beklememi söylüyor.
Sansarak Kanyonu Rehberi Şaban Aydın’ın iletişim numaraları:
Cep Telefonu: 0 (539) 715 80 31
Ev Telefonu: 0 (224) 765 20 07
Cep Telefonunun köyün her yerinde çekmediğini unutmayın.
Sansarak Kanyonu’na Ne Zaman Gidilir?
Sansarak Kanyonu suları soğuk olduğu için ancak yaz aylarında gitmek mantıklı olur. Ben Temmuz sonunda gitmiştim. Soğuğa dayanıklıysanız eğer sonbaharda da sulara girebilirsiniz. İlkbaharda sular yüksek ve de daha soğuk olur. Bu tamamen bir yaz aktivitesi. Unutmayın!
Sansarak Kanyonu’na Nasıl Gidilir?
İstanbul Mecidiyeköy- Sansarak Köyü arası 154 km, Bursa- Sansarak Köyü 93 km, İznik- Sansarak Köyü17 km, Sansarak Köyü’ne 3 km. Ben Bursa’dayım ve Bursa’dan çıkıp oraya gitmem iki saatimi alıyor. Navigasyona girdiğim Sansarak Köyü bilgilerine zaman zaman güvenemeyip yol sorsam da navigasyon hatasız köye kadar götürüyor. Yolda çok sık olmasa da tabelalar var. İnternet Sansarak Köyü’ne gelmeden gidiyor. Köyden çıkışta anladım bunu. Bursa’da hava günlük güneşlikken yolda kara kara bulutların altında gitmeye başlıyorum. Tepelere tırmandıkça muhteşem İznik Gölü manzaraları için sık sık durup fotoğraf çekiyorum.
Daha köye geldiğim anda sel gibi yağmur başlıyor. Hatta dolu yağıyor. Ben camı indirip “köy kahvesi nerede?” dediğim an oluyor bunlar. Arabadan inmek mümkün değil. Zaten inip kahvede oturacak durumum da yok. Ben hala ege havalarında olduğumdan şort tişört gelmişim köye. Düşünememişim. Siz düşünün.
Rehber Şaban Aydın ve Çiçekli Evi
Yağmur dinecek gibi olduğu an biri camımı tıklatıyor. Şaban amca bu. Sıcacık gülümsemesiyle “hoş geldin” diyor. Böyle oluyor ilk tanışmamız. Arabadan inip üstüme bir şeyler alıyorum. O benim elime şemsiyeyi tutuşturup, parmağıyla işaret edip “doğru git çiçekli eve kadar. Emine teyzen karnını doyursun” diyor. O namaza koşuyor.
Elimde şemsiye, çamur olmuş yollarda sulara düşmemeye çalışarak, çiçekli bir ev arıyorum. 500 yıllık bir Osmanlı köyündeyim. Kulağa çok inanılmaz gelmiyor mu? Kerpiçten evler, daha önce kim bilir kimlerin yürüdüğü aşınmış yollar… O ev mi bu ev mi? derken Şaban amcamın ne demek istediğini anlıyorum. Şaban amca köyün içinde masaldan bir ev yapmış. Bembeyaz, balkonunda ve merdivenlerinde rengarenk çiçeklerle, masalda ki iyi adamın kulübesi işte burası.
Gidip kapısını çalıyorum. Emine Teyze olmalı kapıyı açan. Diyorum “beni Şaban Amca gönderdi.” Haberi var geleceğimden. Ayaklarım çamur içinde kaldı gelinceye kadar. Bana su getiriyor. Kapı da ayaklarımı yıkıyorum. Beni içeri buyur ediyor. Temmuz ayı olmasına rağmen soba yanıyor. Deniz seviyesinden bin metre yukarıda Sansarak Köyü. Yağmurunda etkisiyle daha da soğuk yani. Bir pencerenin önündeki sedire oturup sohbet ediyoruz.
Emine Teyzemin fotoğrafını çekmeye kalkınca “çekme, hacıyım ben” diyor. Gazetelere çıkarmış. O gazeteleri yere sererlermiş. Birileri görürmüş. Anlatıyor da anlatıyor. Gülüyorum o hallerine. Nasıl içten anlatıyor. Çektim bir kare ama isteği doğrultusunda size gösteremiyorum. O pencerenin önünde Şaban amcanın gelişini izliyoruz. O deli yağmur diniyor ve güzel bir yaz sıcağı geri geliyor.
Şaban amca gelince bir şeyler yiyoruz. Şaban amcam organik yumurta satmış senelerce. Yumurtasız sofraya oturmuyor. Yer soframız tamamen organik ürünlerden oluşuyor. Organik tarımda yapıyormuş. Köydeki tohumlardan senelerdir çoğalttığı şeyler üretiyor. Domates, buğday gibi. İlaçsız meyva yetiştiriyor. “Allah ne verdiyse o” diyor. Hormonsuz, ilaçsız, genetiğiyle oynanmamış. 68 yaşında olup da atom karınca enerjisini ben buna bağladım.
Hem sohbet ediyoruz, hem yiyoruz. Odanın duvarları memleket fotoğraflarıyla dolu. Çoğuna gitmişim çok şükür. Bir de Şaban amcamın basında çıkan haber küpürleri var. Bu köyde filmler diziler çekilmiş ve Şaban amcam bunlarda oynamış. Oldukça ünlü biri yani.
Sansarak Kanyonu
Çok geç olmadan yola koyuluyoruz. Köyün içinden çıkıp 3 km yürümemiz gerekiyor. Buradaki tabelaların hepsini Şaban amca koydurmuş. Kanyona iki şekilde girebiliyorsunuz, ilki şelale girişi, bu yoldan ormanın içinden patikayı takip ederek kanyona iniyoruz.
Kanyona indiğinizde sola gidince şelaleyi görebilirsiniz. Sağdan devam edip dereyi yukarı çıktığınızda ikinci giriş olan değirmen girişine doğru gidebilirsiniz. Biz ilk girişten girip Değirmen girişinden çıkıyoruz.
Çapraz bağladığı çantasının üstünde rehber kartı var. Köye gelen yerli, yabancı turistlere ve doğa yürüyüşçülerine Şaban Amca rehberlik yapıyor. Bir müddet sonra yemyeşil ormanların içine dalıyoruz. Ben hazırlıksız gelmişim. Bunu neden düşünemediğimi bilemiyorum. Suya giricem diye şort tişörtleyim. Ayağımda sandaletler var ama sudan önce ormanın içinde yürümemiz gerekiyor. Siz mutlaka uzun paçalı bir şeyler giyin. Ayağınızda bir bot olsun. Hatta kollarınızda kapalı olsun. Çalı çırpıdan çizilmedik yerim kalmıyor çünkü.
Sansarak Kanyonu’nda Yüzme Hayalim Bir Başka Bahara Kalıyor
Az önce yağan yağmur ve doludan yerler çamur ve kaygan. Su çamur akıyor ama öyle güzel bir toprak kokusu var ki. Keşke kokuları size duyurabilsem. İniyoruz, çıkıyoruz, atlıyoruz. Çok uzun zamandır yolda olmanın vermiş olduğu bir yorgunluk var üzerimde. Önce suyun akışına yürüyoruz. Sansarak Kanyonu‘nda yüzme hayalim bir başka bahara kalıyor. Çamur akıyor çünkü. Normal zaman için yanınıza mayo alabilirsiniz.
Bir yerde su iki ayrı koldan tek bir yerde buluşuyor. Suyun bir tarafı berrak, bir tarafı çamurlu akıyor. Suyun bir tarafına o deli yağmur yağmamış. Çok enteresan bir görüntüsü var. Doğanın mucizelerinden insan gözünü alamıyor. Şelalere götürüyor beni Şaban amca. Su çamur olmasa ne yüzerdim ben burada.
Sonra suyun tersine yürümeye başlıyoruz. Kanyon sporunda kanyonun yukarısından girilip suyun akışına devam edilir. Geri dönülmez ama burası bizim girdiğimiz o deli kanyonlardan değil. Bir dere yürüyüşü diyebilirim aslında. Aslında 7kmlik bir parkur burası. Asıl zorlu kısımlarına sular yükseldiği için giremedik. Normalde 7 saatlik bir parkur. Biz iki saat dolandık içeride.
Sıcak yaz günlerinde harika bir yürüyüş rotası olur. Yemyeşil ağaçlar, buz gibi sular. Hem yüz, hem yürü. Arkadaşlarımı da alıp kamp ve yürüyüş için mutlaka gelmeliyim buraya. Şaban amca ilk başta benden umutlu değildi galiba ama yürüyebildiğimi, kendi başımın çaresine bakabildiğimi görünce bana sempatisi arttı gibime geliyor.
Daha önce Sansarak Kanyonu‘na getirdiği ama yürüyemeyen yada kendini sakatlayan insanları nasıl sırtında taşımak zorunda kaldığından bahsediyor. “İyisin” diyor. Ne bilsin dağ bayır dolaştığımı. Şaban amca ilerleyen yaşına rağmen örümcek adam gibi. Ayağında lastik bir ayakkabı öyle mesafeleri atlıyor, suyun üstündeki ağaçlarda kendini öyle sallıyor ki aklım çıkıyor. “Yapma” dedikçe daha çok eğleniyor benimle. Bense ona bir şey olursa buradan onu nasıl çıkartırım, yolu nasıl bulurum? derdindeyim. Telefon çekmiyor çünkü.
Eski Değirmen ve Sansarak Kanyonu’ndan Çıkış
Yürüye yürüye eski değirmenin olduğu yere geliyoruz. Zaman içinde yıkılmış tabi. Zamanında o değirmene buğday getirdiğinden bahsediyor Şaban amca. Oraya gelen sulara ağaçlardan çeşmeler yapmış. Başka bir isim verilebilir belki ama işlevi aynı. Bir odunun içinden akan, dağdan gelen suyu içiyoruz kana kana. Orada genişçe bir çayır da var. Kamp yapmak için çok ideal. Arabayla yakınına kadar da gidiliyor. Normalde kalabalık olabiliyormuş. Özellikle haftasonları piknik yapmaya gelen çok oluyormuş.
İki saat gibi bir süre kah ormanda,n kah dere kenarından yürüdük. Ben dayanamayıp sulardan da yürüdüm. Çamurluydu ama olsun. Asıl gidilmesi gereken yere sular yükseldiği için gidemedik. Asfalt yola çıkıp köye dönüş yoluna geçtiğimizde Şaban amca diyor ki “kadın başına, tek başına çıkıp gelmişsin. Ben Sansarak Kanyonu’nu geçicem demişsin. Hemde bu havada. Cesaret işi bu“. “Ah amcam bu ne ki, normalde tek başıma girmem gerekirdi ama bugün uslu kızım” diyemiyorum. Böyle bir adamın takdirini kazanmak ne kadar güzel bir şey.
Köye vardığımızda artık üşümeye başladım. İstanbul’a dönüş yoluna geçeceğimden ıslak elbiselerimi değiştiriyorum. Tepedeki kara bulutlar artınca son hız köyden çıkıyorum. Köye gelirken kimseye haber veremedim. Hat birden gitti çünkü. Birkaç saattir bana kimse ulaşamıyor. Ortalığı ayağa kaldırmadan birileri, yine deli yağmurlara yakalanmadan İstanbul yoluna düşüyorum. Uzun zamandır dostlarımdan ayrıyım. Eve gitmeden direkt kamp alanına, arkadaşlarımın yanına, ateşin başına ve muhabbete gidiyorum.
Sansarak Kanyonu Öncesi Yapmanız Gerekenler
Bizim Sansarak Kanyonu yürüyüşümüz hava durumundan iki saatlik kısa bir tur oldu. O bile çok keyifliydi. Siz tam gün kanyona girecekseniz yorucu bir güne hazırlıklı olun. En az 7 saat sürecek. Ekipmanınız tam olsun. Kaymayan bir bot, uzun kollu ve paçalı bir şeyler giyin. Ormanın içinden geçiyorsunuz. Çizilmedik yeriniz kalmıyor. Suya gireceğinizi de düşünerek kayalardan kesikler oluşabilir. Yüzmeyi düşünürseniz bikini, şort alın. Ben böyle yerlerde şelale kostümü adını taktığım kolay kuruyan bir şort ve tişörtle yüzmeyi tercih ediyorum.
Mutlaka yanınıza yiyecek alın. Köydeki fırından ekmek, domates gibi alışverişlerinizi yapabilirsiniz. Gitmeden önce Şaban amcayı yani Rehber Şaban Aydın’ı arayıp mutlaka durumla ilgili bilgi alıp size katılıp katılamayacağını sorun. Kanyona kendi başına girip kaybolan yada sakatlanan çok oluyormuş. Özellikle haftasonları pek çok treking grubu bölgeye gidebiliyor ve köyde tek rehber var. Buraya giden bir yürüyüş grubuyla da gidebilirsiniz tabi.
Şaban amcanın bir fotoğraf makinası var. Devamlı sizin fotoğraflarınızı çekiyor. Fotoğraf sorununuz olmaz ama illa kendim çekicem derseniz, Sansarak Kanyonu’na girerken su geçirmeyen bir kamera alın yanınıza. Cep telefonu kesinlikle çekmiyor. Yine benim yanımda dursun, arada bir fotoğraf da çekerim derseniz su geçirmez kılıf takın.
Telefonla konuşup randevulaştığınız Şaban Amca, sizi çapraz astığı çantası ve fotoğraf makinasıyla bekliyor olacak. Köyde yaratmış olduğu çiçekli evini görün. Sofrasına misafir olun. Emine teyzemi yormayın ama. Gerçi o size iş yaptırmayacak ama siz ondan önce davranın. Benden de bir selam götürün bu güzel insanlara.
Sansarak Kanyonu’nu yürüyeyim ama tek başına yapamam diyorsanız İstanbul Doğa Spor Kulübü, Sansarak Kanyonu’na yürüyüşler düzenliyor. Onlarla birlikte de gidebilirsiniz. İnternette sosyal medya hesaplarından veya www.istanbuldoga.org etkinlik sayfasından ulaşabilirsiniz. Eğer kendi grubunuz varsa bölgeye giderseniz Şaban amca sizi seve seve götürür.
Mümkünse hafta içi gidin. Çılgın kalabalıktan uzakta mis gibi bir gün geçirebilirsiniz. Navigasyon köye sorunsuz götürüyor. Oradan sonrasında Rehber Şaban Aydın’a emanetsiniz. Yiyeceklerinizi köyden de temin edebilirsiniz. O güzel fırında pişen mis gibi ekmekten, hâlâ organik tarım yapılan köyün domateslerinden ve sokaklarında gezen tavukların yumurtasından yemeden dönmeyin derim.
2011’de tam zamanlı işinden istifa edip tutkusu olan seyahat etmeyi iş haline getirdi. 2017 yılından beri Hürriyet Seyahat’te gezgin yazar, 2018’den beri de blogunda yazılar yazıyor. Blog ilk etapta gazetedeki yazılarının arşivi olarak düşünüldü ancak daha sonra istediği gibi özgür yazmanın tadına vardı. Gezdiği yerler kadar yollarda tanıştığı, dokunduğu hayatlarında hikayesini yazıyor. Belki bir gün bir hikayenin kahramanı da siz olursunuz kim bilir?
